28 Aralık 2020 Pazartesi

Kakaós Csiga: Kakaolu Salyangoz

Durun canım hemen öyle şey olur mu demeyin, tadı harikaa!😋


Her şey bununla başladı. Yine bir canlı ders arasında yorulmuş bir halde dirseklerimi masaya yaslamış, ellerimi de öyle çenemin altına koymuş tuz lambasının altına bakarken hayallere dalmış bir biçimde kendimi buldum. Lambanın alt tabanına bakarak Macaristan'da hemen hemen her gün yediğim kakaós csigaları düşünüyordum. Ee iyi de nereden çıkmıştı şimdi bu böyle? Kakaós csiga da ne demek? Hemen anlatayım. 

6 Aralık 2020 Pazar

Kendi Hikayeni Kendin Yaz!


En uzak tepenin ardında hayat canlanmaya başladı, güneşin kızıllığı sarı tepeleri aydınlattı. Nazlı yükselen güneş koyunları uyandırdı, küçük yavrular yerinde duramıyor, debeleniyordu. Biraz daha yükselen güneş sonunda tepenin diğer tarafına da yüzünü gösterdi. Toprak yavaştan ısınmaya başladı, güneş kızıllığını kaybediyordu. Evlerin duvarları kızıldan sarıya doğru renk geçişleri yapıyordu ki birazdan hepsi göz alıcı sarıya esir olacaktı. Horozlar da ötmeye başladı ve artık vakit tamamdı, uyanma  vakti. Yeni güne umutla uyandı, yarı doğrulduğu yatağında ellerini iki yana açarak esnedi, gerildi. Sabah mahmurluğunun onu etkisi altına almasına izin vermeden ivedi bir hamle ile yataktan kalktı. Günaydın diye bağırıp elini yüzünü yıkamaya gitti. Annesinin fırından yeni çıkardığı o taze sıcak köy ekmeğinin kokusu çoktan tüm evi sarmıştı. Sıcacık taze köy ekmeği... Neşeli bir şekilde mutfağa girdi. Koca ve kalın bir dilim kestiği ekmeğin üzerine sürdüğü yağ daha ekmeğin sonuna gelmeden sürer sürmez eridi, geriye köy tereyağının ekmek üstündeki sarı rengi kaldı. Üzerine başka bir şey sürmeksizin kocaman bir lokma ısırdı. Tüm ruhu minnet duygusuyla doldu. Hayatta olduğu için, sağlıklı olduğu için, yemek yiyebildiği için ve yiyebilecek bir şeyi olduğu için şükretti. Şükredecek ne çok şey vardı!

Kayıp Satırların Hüznü


Bir gece yarısı, aniden, kayıp satırların hüznü aldı beni benden

Yine bir gece yarısıydı, uyku tatlıydı ama satırlar dökülüvermişti zihnimden

Ardı arkası kesilmeden bir şiir bitmişti aniden

Dedim ya uyku tatlıydı, ranza da iki katlıydı 

Kim kalkacaktı yerinden?

Üç kez tekrarlamıştım satırları içimden, sorsan ezberlemiştim

Akıl o ya, sabaha yazarım dedim

Ne kâğıt kalem alıp karaladım ne de baş ucumdaki telefona not ettim

Dedim ya uyku tatlıydı, ranza da iki katlıydı