Hayat Örgüsü

Her şeyi bir örgü gibi ilmek ilmek işliyorum. Örgü benim hayatım, renkler yaşanmışlıklarım. O yüzden her renk olmalı örgümde, yeri gelecek bir kaç sıra dümdüz siyah işleyeceğim, yeri gelecek bir kaç sıra maviye yer vereceğim, bazen kırmızı dokunuşlar yapacağım araya, belki bazen sarı ama hiç bir rengi yumak bitene dek kullanmayacağım.

Hep araya serpiştireceğim, çünkü hayat bu. Acısı, tatlısı, aşkı, nefreti, hüznü, mutluluğu, umudu hepsi var ve hiç biri hayatın herhangi bir döneminde kendi sultanlığını ilan ederek devam etmiyor, edemiyor. Neden mi? Diğer renkler buna engel oluyor da ondan. Beş sıra siyah yapsan umudun rengi mavinin hatırı kalıyor da dolanıveriyor senin eline, bir bakmışsın siyahın hükümranlığı bitmiş. Diyeceğim o ki mutlaka araya bir şeyler giriyor, farklı duygular, farklı renkler. Haa, sadece renklerle de bitmiyor iş. Bir de desenler var. Ne yaşıyorsan, ne yaşamak istiyorsan onu işliyorsun, ilmek ilmek sabırla. O yüzden diyorum ya bu hayat örgüsü... Örgü bitince beğenmek istiyorsan hangi renkleri seçtiğine, neyi işlediğine dikkat et! Baktın istediğin gibi olmamış mı, yol yakınken sök ve yeniden başla. Ertelersen geç olur, bugünden başla, şu andan başla. Bir düşün bakalım senin hayatın bu aralar hangi renk?