Bir Garip Şükür Duygusu

Bu hissi hiç tattınız mı bilmiyorum. Hani bazen bir şeyin olmasını çok istersiniz de olmayınca içinizde tarifsiz bir boşluk, büyük bir hüsran, sanki tüm evrendeki canlı cansız her şey size düşmanmış gibi hissetmişsinizdir illa ki. Benim yazının en başında bahsettiğim "his" bu değil. Hani bazen diye başladığım noktayı esas alacak olursak, bizi garip bir şükür duygusu içine atan hissin ilk aşaması bu yukarıda bahsettiğim "tarifsiz bir boşluk, büyük bir hüsran, sanki tüm evrendeki canlı cansız her şey size düşmanmış" kısmı diyebiliriz. Ne diyor bu kadın yahu der gibisiniz, tamam biraz daha açıklamaya çalışayım.

İnsanlar olarak biz istediğimiz şeyler olmadığı taktirde üzülmeye meyilliyiz, bu doğamızda var. Bu üzüntünün ardından bazen bir dua serüveni içine girebiliriz. Her ne kadar istediğimiz şey olmamış olsa bile olduğunda bizi mutlu edecek herhangi bir alternatifine de yönelebiliriz veya bizde hayal kırıklığı yaratan şeyin farklı bir zaman diliminde olması şartıyla mutlu olacağımızı düşünürsek dualarımızı ve enerjimizi ona çevirebiliriz. Bu ilk aşamaydı.

Yeteri kadar şanslıysak ve duaların kabul olduğunu düşünürsek, bahsi geçen "hayal kırıklığı"nın ilerleyen zamanda yine gerçekleşmemiş olması bu sefer bizim için hayal kırıklığı olmayabilir. Bu sefer içimizi bir garip şükür duygusu kaplayabilir. Daha önceden büyük bir hevesle istenilen o şeyin ilerleyen bir zaman diliminde yeniden gerçekleşmemiş olması bu sefer akıldaki tüm soru işaretlerini silip atabilir. Olmasından ziyade olmamasının daha iyi ve hayırlı olduğu kanaatine varılabilir. Belki de bu sefer gerçekten bir kabul ve teslimiyet ile bunu düşündüğün için içinde (bende de olduğu gibi) "bir garip şükür duygusu" belirebilir. Gariptir çünkü aylar ya da yıllar önce deli gibi olmasını istediğin ve olmadığı için sana dünyanın ters yüz olduğunu düşündürten ŞEY, bu sefer gerçekleşmeyerek sana bir sevinç yanı sıra bir şükür bırakabilir. 

İşte bu yüzden bir garip şükür duygusu sarar tüm bedenini ve hafiflemiş hissedersin, kafanda soru işareti kalmamıştır çünkü olsaydı nasıl olurdu dediğin şeyin olmayacağını veya olmaması gerektiğini kabullenmiş olursun. Bu duygu için minnettarım, sonsuz teşekkürler!

Şimdi baştaki dolaylı sorumu tekrar sorayım öyleyse. Söyleyin bakalım; bu hissi hiç tattınız mı?