Küçük Bir Söyleşi: Zamanın Akılalmaz Hızı ve Anılar

        Zamanın ne kadar hızlı geçtiği oldukça ilginç ve şaşırtıcı ama aynı zamanda da ne kadar inanılmaz değil mi? Özellikle de bazı anlarda bunun farkına vardığınızda ağzınız açık kalabilir veya eskilere dönebilirsiniz. Nasıl mı? Tıpkı az önce deneyimlediğim gibi. Bilgisayarda çalışırken rastgele mırıldanmaya başladığım bir şarkıyı Youtube üzerinden dinlemeye karar vermiştim. Youtube'u açtım, şarkıyı yazdım ve o yazı gözüme çarptı. "14 yıl önce yayınlandı." Ne? 14 mü? Koskoca 14 yıl? Şarkının sözleri ve ritmi hala sanki daha dün yayınlanmış gibi aklımda, sürekli dinlediğim bir şarkı da değil. Eskiden bu şarkıyı söylerken yaşadığım hisler de hafızamda. Şarkı sadece güzel ergenlik dönemlerimi, lise çağımı anlatan bir şarkıydı ama beni asıl şaşırtan şey ise geçmişte bu şarkıyı söylerken hangi ruh hali içinde olduğumu ve bana neler hissettirdiğini bu denli net hatırlamamdı. Sanki bir zaman kapsülü içine girmiş ve yolculuk yapmış gibi hissettim. Hemen sonrasında ise bu yazıyı yazmak için ilhamı kendimde buldum. 

        Koku duyusunun insanın en güçlü duyularından biri olduğunu okumuştum, koku ve hafıza ilişkisi de oldukça ilginç. Bazen bir kokunun sizi yıllar öncesine yani yıllar öncesinde yaşadığınız bir anıya götürmesi ve o anki hisleri kafanızın içinde tekrar tekrar oynatmasının nedeni de buymuş. Mesela ne markayı biliyorum ne de kokunun hangi çiçek olduğunu biliyorum ama bir çamaşır deterjanı kokusu var dostlarım, sokakta yürürken, pencereden dışarı bakarken fark etmez eğer ki o kokuya denk gelirsem (ki bayağıdır denk gelmiyorum), aklıma Bursa'da amcamların köydeki bahçede oluşum geliyor. Bahçede bir erik ağacı vardı ve çamaşır iplerine temiz buram buram deterjan çarşaflar serilmişti. İşte o anlara gidiyorum. Kuzenimle sohbet ederken bir yandan da ağaçtan kopardığımız eriklerden yiyoruz. Bir anlığına gözlerimi kapatıyorum. Temiz çamaşır kokusunu büyük bir huzur ve mutlulukla içime çekiyorum, ciğerlerimi tıka basa bu kokuyla dolduruyorum. Güneşin sıcaklığını yüzümde hissederken hafifçe gülümsüyorum... Bu anın üzerinden de 13-15 yıl kadar geçmiş ama hem o koku hem bu anılar hem de o an içinde bulunduğum ruhsal durum hepsi hala bir o kadar keskin ve yeni ki. Bu durum bazen tüylerimi diken diken ediyor.

    Sizin de böyle hissettiğiniz anlar oldu mu / olur mu?

    Bizimle (ben ve okurlarım) paylaşmak isterseniz aşağıya yorum bırakabilirsiniz.

    Sağlıcakla ve anılarla kalın! :)